Thursday 22 November 2012

Jak przebiega depresja poporodowa?

Gdy własne dziecko staje się obce…


"Byłam jak zombie. Nic nie czułam w swoim sercu, zero emocji, nie czułam się związana z dzieckiem". Tak swój okres po porodzie opisywała Gwyneth Patrol. Są to właśnie objawy depresji poporodowej, zaburzenia z którym musi się zmierzyć wiele kobiet, jednak dopiero, gdy opowiedziały o tym celebrytki, problem został bardziej nagłośniony.


Istnieją trzy formy tego poporodowego kryzysu. Najłagodniejszą z nich jest jest tzw. Babyblues. Pojawia się on stosunkowo wcześnie, bo już w pierwszym tygodniu po rozwiązaniu. To tzw. płaczliwe dni. Młoda matka płacze, ponieważ wyzwala się z niej wiele emocji. Do tego dochodzi jeszcze rozdrażnienie i problemy ze snem. Taki stan utrzymywać się może do 10 dni. Powszechność tego zjawiska nie jest dokładnie określona, liczby wahają się od 25%- 70% świeżo upieczonych matek.
Babyblues częstą dolegliwością młodych mam

Babyblues najczęściej znika samoistnie, jednak zdarza się, że przechodzi on w kolejne stadium, czyli w depresję poporodową. Depresja może się ujawnić nawet po dwóch latach od porodu. Choroba ta rozwija się powoli, a zaczyna się od objawów fizycznych: bólu głowy, dolegliwości sercowych, problemów z koncentracją i snem. Dodatkowo pojawia się smutek, rozdrażnienie i poczucie wewnętrznej pustki, bowiem matka nie odczuwa żadnych uczuć wobec dziecka, co wzbudza w niej poczucie winy. Dużym zagrożeniem jest ukrywanie tej dolegliwości z obawy przed tym, że najbliżsi uznają ją za złą matkę. Takie poczucie wstydu może prowadzić nawet do samobójstwa, dlatego konieczna jest opieka lekarska.
Czym się objawia psychoza poporodowa?

Najgroźniejszą formą choroby jest psychoza poporodowa. Wiąże się ona z poważnymi komplikacjami związanymi z zaburzeniami psychicznymi. Pojawia się nagle, około 2-3 tygodnia po rozwiązaniu, Matka doświadcza omamów, stanów lękowych i silnego niepokoju, to połączenie manii, depresji i schizofrenii. Kobiety dotknięte tą chorobą powinny natychmiast udać się do specjalisty, a zarówno matka jak i dziecko powinno znaleźć się pod stałą opieką lekarską. Jeśli kobieta szybko podda się leczeniu i otrzyma pomoc istnieje szansa na całkowite wyleczenie psychozy.

Istnieje wiele czynników i mało powodów, które wywołują poporodowe schorzenia psychiczne. Z jednej strony ważny jest aspekt biologiczny, ciało kobiety zmienia się, do tego dochodzi fizyczne wyczerpanie po ciąży i rozwiązaniu. Babyblues często spowodowany jest nagłym spadkiem poziomu hormonów (estrogenu i progesteronu) w organizmie, z kolei depresja poporodowa wywołana może być niedoczynnością tarczycy.

Druga kwestia związana jest z uwarunkowaniami psychicznymi, troską o zapewnienie odpowiednich środków finansowych oraz z traumatycznymi zdarzeniami z życia kobiety, związanymi między innymi z trudnym porodem. Niektórym kobietom ciężko jest się po prostu pożegnać ze swoim dawnym życiem. Wpływ na kondycję psychiczną kobiety ma również jej otoczenie, które nie zawsze jest dla niej wsparciem. Dowodem na to są badania wykazujące, że kobiety mieszkające na wioskach, gdzie mogą liczyć na dużą pomoc ze strony swoich rodziców i rodziny, rzadziej cierpią na depresję, ponieważ wówczas ciężar opieki nad dzieckiem rozłożony jest na kilka osób.

Aby uniknąć tych nieprzyjemnych dolegliwości, kobiety w ciąży powinny jak najwięcej czytać na temat zmian zachodzących w ich organizmach, zaznajomić się z przebiegiem samego porodu oraz nawiązać kontakty z innymi matkami, które już urodziły. Taka rozmowa powinna dać kobiecie poczucie, że nie jest jedyną matką pełną obaw i wątpliwości. Ważna jest też rola mężczyzny i rodziny, którzy stale powinni służyć kobiecie wsparciem. Jeśli jednak pojawiają się objawy depresji, należy skontaktować się ze specjalistą. Z kolei całe społeczeństwo powinno unikać tabuizacji tego tematu, by przyszłe matki zrozumiały, że jest to powszechne zjawisko.

Autor: Manuela Tomala
Źródło: Biomedical.pl
Opis definicyjny i dostępność leczenia:

Depresja poporodowa – zaburzenie nastroju, charakteryzujące się występowaniem objawów epizodu depresyjnego w ciągu trzech miesięcy po porodzie, trwające od dwóch do sześciu miesięcy.

Ponieważ takie objawy jak bezsenność, ubytek masy ciała oraz zmniejszenie popędu seksualnego są naturalnymi objawami występującymi w ciągu kilku miesięcy po porodzie, aby stwierdzić wystąpienie depresji poporodowej muszą wystąpić charakterystyczne objawy, takie jak:

  • przesadne zamartwianie się o stan zdrowia dziecka, którego stan nie budzi żadnych obaw

  • osłabienie więzi z dzieckiem

  • myśli obsesyjne dotyczące skrzywdzenia dziecka (aby doszło do rozpoznania tego objawu, myśli muszą być egodystoniczne)

  • egosyntoniczne, niebędące obsesjami myśli, dotyczące zabicia dziecka (mogące prowadzić do określonych zamiarów)


Epidemiologia

Po porodzie depresja trwająca od kilku miesięcy do roku występuje u 5-25% kobiet i 1-26% mężczyzn. Na jej wystąpienie nie mają wpływu ani status społeczny, ani liczba poprzednich porodów.
Etiologia

Przyczyny zaburzenia są głownie środowiskowe oraz psychologiczne. Należą do nich m. in: młody wiek matki, kryzysy małżeńskie czy aktualne stresujące wydarzenia. Innymi istotnymi czynnikami zwiększającymi ryzyko wystąpienia depresji poporodowej jest przebyty wcześniej epizod depresyjny lub wcześniejsze występowanie depresji poporodowej. Czynniki biologiczne mają mniejsze znaczenie niż przy wystąpieniu przygnębienia czy psychoz poporodowych.
Leczenie

W większości przypadków najważniejsze jest zapewnienie matce więzi w relacji z bliskimi i wsparcia. W cięższych wypadkach należy zastosować leczenie lekami przeciwdepresyjnymi. Niewielkie ilości leków przeciwdepresyjnych mogą przedostawać się z mlekiem matki do organizmu dziecka, dlatego należy rozważyć bilans ewentualnych korzyści dla matki i skutków ubocznych dla dziecka. Bezpieczne dla dziecka są niskie dawki amitryptyliny. W Manchesterze oraz Glasgow możesz spotkać się ze spacjalistami w tym zakresie którzy umożliwią Tobie skuteczny powrót do zdrowia.
Rokowanie

Rokowanie na ogół pomyślne, przy standardowym leczeniu uzyskuje się remisję. Zdarzają się przypadki, w których zaburzenie przechodzi w formę przewlekłą.

Źródło: Wikipedia

Wpis: Polski Ginekolog w Manchesterze - Polska Przychodnia Manchester

1 comment:

  1. Wsparcie terapeutyczne z dzisiejszych czasach jest raczej powszechnie dostępne, dlatego warto skorzystać z takiej pomocy, zwłaszcza gdy nie można przyjmować leków.
    Barbara Michno-Wiecheć, psycholog psychoterapeuta

    ReplyDelete